.. Βγαίνω από τον σταθμό του ηλεκτρικού και το σώμα μου κινείται αυτόματα έχοντας αποθηκεύσει στον σκληρό του δίσκο την καθημερινή μου πορεία ενώ ταυτόχρονα το μυαλό μου έχει μπλοκάρει στην προσπάθειά του να βάλει σε τάξη όλα εκείνα που πρέπει να γίνουν στο διάστημα της σημερινής ημέρας.
Αύριο είναι η μεγάλη μέρα, η συνέντευξη για την καινούργια δουλειά, και χρειάζεται να είμαι καλά προετοιμασμένη. Χτες κάθισα μέχρι αργά για να ενημερώσω το βιογραφικό μου και να κάνω τις διορθώσεις που πρότεινε η Μαίρη. Έχει μεγαλύτερη εμπειρία κι οι επισημάνσεις της ήταν σωστές... Ψάχνω βιαστικά την τσάντα μου. Ευτυχώς δεν ξέχασα τη δισκέτα.
Εν τω μεταξύ, έχω ήδη διασχίσει τα δυο στενά που μεσολαβούν από την είσοδο του σταθμού μέχρι την είσοδο του φωτοτυπείου. Τρία άτομα περιμένουν πριν από μένα. Στέκομαι στο πλάι της πόρτας, παρατηρώντας την κίνηση μέσα απ’ τη τζαμαρία, για να δώσω στον εαυτό μου την ευκαιρία ν’ ανάψει ένα τσιγάρο, κατευνάζοντας κάπως τον εκνευρισμό της αναμονής. Ο κύριος με το γκρι κουστούμι και την μπλε γραβάτα στο τέλος της ουράς των τριών μοιάζει να ζήλεψε και κατευθύνεται με σταθερά βήματα προς το μέρος μου. “Δεν θα το κάνω εγώ αυτό…”, τον ακούω να λέει με ύφος έντονο καθώς περνάει από μπροστά μου για να συνεχίσει διανύοντας μια απόσταση τριών περίπου μέτρων από το σημείο που στέκομαι και κάνοντας μεταβολή να επιστρέψει και πάλι, επαναλαμβάνοντας αυτό το νευρικό πήγαινε-έλα ενώ ο τόνος της φωνής του ανεβαίνει όλο και περισσότερο καθώς συνεχίζει τον χωρίς ειρμό μονόλογό του.
Υπάρχουν και χειρότερα, σκέφτομαι, κι αισθάνομαι ικανοποιημένη που τα καταφέρνω να μην παραμιλάω στο δρόμο. Οι πολλές ταυτόχρονες εργασίες είχαν μάλλον φορτώσει τον σκληρό του μυαλού μου το οποίο συνέχιζε να λειτουργεί αλλά με πιο αργές ταχύτητες. Θα έπρεπε να έχω παρατηρήσει νωρίτερα το καλώδιο που κρεμόταν από το αυτί του εν λόγω κυρίου και ήταν ικανό να μετατρέψει τη προηγούμενη εικόνα, να την γυαλίσει και να την φέρει στα μέτρα του πολυάσχολου επιχειρηματία που έμοιαζε πιο κοντινή στην πραγματικότητα.
Χρειάζομαι οπωσδήποτε ένα hands free. Αυτό το μαγικό καλώδιο, που θα ξεκινάει απ’ τ’ αυτί μου καταλήγοντας σε κάποια τσέπη, κάτι μέρες σαν την σημερινή μου είναι απαραίτητο. Δημιουργεί τις καλύτερες προϋποθέσεις για να μπορώ να μιλάω μόνη μου στο δρόμο. Δεν θα χρειάζεται πλέον να προσέχω μήπως ξεχαστώ και αρχίσω να λέω δυνατά τις σκέψεις μου όταν το μυαλό μου μπλοκάρει στην προσπάθεια του να οργανώσει όλες τις δραστηριότητες που πρέπει να χωρέσουν στο υπόλοιπο μιας μέρας που οι ώρες της δεν επαρκούν για να τις χωρέσουν. Και όχι μόνο. Τα βράδια που φεύγω εκνευρισμένη από τους καυγάδες στα ραντεβού με τον Μιχάλη δεν θα χρειάζεται να περιμένω για να φτάσω ως το σπίτι μου για ν’ αρχίσω να βρίζω. Με το μαγικό ακουστικό στο αυτί μου θα καταφέρνω να έχω ήδη εκτονωθεί μέχρι να φτάσω, ώστε να μπορώ άνετα ν’ απολαύσω την αγκαλιά του καναπέ μου.
Τις μέρες, πάλι, που υπάρχει ένταση στη δουλειά, θα βγαίνω καλωδιομένη στο μπαλκόνι κι όλη η ένταση θα ξεθυμαίνει πριν ξαναμπώ μέσα. Και μέσα σ’ όλο αυτό, το καλύτερο είναι πως κανείς δεν θα παρεξηγεί αυτό που κάνω. Το αντίθετο μάλιστα. Θα φαίνομαι πιο σπουδαία και περισσότερο πολυά-σχολη απ’ ότι στην πραγματικότητα είμαι! Φοβερή εφεύρεση τα hands free!!!
Αύριο είναι η μεγάλη μέρα, η συνέντευξη για την καινούργια δουλειά, και χρειάζεται να είμαι καλά προετοιμασμένη. Χτες κάθισα μέχρι αργά για να ενημερώσω το βιογραφικό μου και να κάνω τις διορθώσεις που πρότεινε η Μαίρη. Έχει μεγαλύτερη εμπειρία κι οι επισημάνσεις της ήταν σωστές... Ψάχνω βιαστικά την τσάντα μου. Ευτυχώς δεν ξέχασα τη δισκέτα.
Εν τω μεταξύ, έχω ήδη διασχίσει τα δυο στενά που μεσολαβούν από την είσοδο του σταθμού μέχρι την είσοδο του φωτοτυπείου. Τρία άτομα περιμένουν πριν από μένα. Στέκομαι στο πλάι της πόρτας, παρατηρώντας την κίνηση μέσα απ’ τη τζαμαρία, για να δώσω στον εαυτό μου την ευκαιρία ν’ ανάψει ένα τσιγάρο, κατευνάζοντας κάπως τον εκνευρισμό της αναμονής. Ο κύριος με το γκρι κουστούμι και την μπλε γραβάτα στο τέλος της ουράς των τριών μοιάζει να ζήλεψε και κατευθύνεται με σταθερά βήματα προς το μέρος μου. “Δεν θα το κάνω εγώ αυτό…”, τον ακούω να λέει με ύφος έντονο καθώς περνάει από μπροστά μου για να συνεχίσει διανύοντας μια απόσταση τριών περίπου μέτρων από το σημείο που στέκομαι και κάνοντας μεταβολή να επιστρέψει και πάλι, επαναλαμβάνοντας αυτό το νευρικό πήγαινε-έλα ενώ ο τόνος της φωνής του ανεβαίνει όλο και περισσότερο καθώς συνεχίζει τον χωρίς ειρμό μονόλογό του.
Υπάρχουν και χειρότερα, σκέφτομαι, κι αισθάνομαι ικανοποιημένη που τα καταφέρνω να μην παραμιλάω στο δρόμο. Οι πολλές ταυτόχρονες εργασίες είχαν μάλλον φορτώσει τον σκληρό του μυαλού μου το οποίο συνέχιζε να λειτουργεί αλλά με πιο αργές ταχύτητες. Θα έπρεπε να έχω παρατηρήσει νωρίτερα το καλώδιο που κρεμόταν από το αυτί του εν λόγω κυρίου και ήταν ικανό να μετατρέψει τη προηγούμενη εικόνα, να την γυαλίσει και να την φέρει στα μέτρα του πολυάσχολου επιχειρηματία που έμοιαζε πιο κοντινή στην πραγματικότητα.
Χρειάζομαι οπωσδήποτε ένα hands free. Αυτό το μαγικό καλώδιο, που θα ξεκινάει απ’ τ’ αυτί μου καταλήγοντας σε κάποια τσέπη, κάτι μέρες σαν την σημερινή μου είναι απαραίτητο. Δημιουργεί τις καλύτερες προϋποθέσεις για να μπορώ να μιλάω μόνη μου στο δρόμο. Δεν θα χρειάζεται πλέον να προσέχω μήπως ξεχαστώ και αρχίσω να λέω δυνατά τις σκέψεις μου όταν το μυαλό μου μπλοκάρει στην προσπάθεια του να οργανώσει όλες τις δραστηριότητες που πρέπει να χωρέσουν στο υπόλοιπο μιας μέρας που οι ώρες της δεν επαρκούν για να τις χωρέσουν. Και όχι μόνο. Τα βράδια που φεύγω εκνευρισμένη από τους καυγάδες στα ραντεβού με τον Μιχάλη δεν θα χρειάζεται να περιμένω για να φτάσω ως το σπίτι μου για ν’ αρχίσω να βρίζω. Με το μαγικό ακουστικό στο αυτί μου θα καταφέρνω να έχω ήδη εκτονωθεί μέχρι να φτάσω, ώστε να μπορώ άνετα ν’ απολαύσω την αγκαλιά του καναπέ μου.
Τις μέρες, πάλι, που υπάρχει ένταση στη δουλειά, θα βγαίνω καλωδιομένη στο μπαλκόνι κι όλη η ένταση θα ξεθυμαίνει πριν ξαναμπώ μέσα. Και μέσα σ’ όλο αυτό, το καλύτερο είναι πως κανείς δεν θα παρεξηγεί αυτό που κάνω. Το αντίθετο μάλιστα. Θα φαίνομαι πιο σπουδαία και περισσότερο πολυά-σχολη απ’ ότι στην πραγματικότητα είμαι! Φοβερή εφεύρεση τα hands free!!! xiozil_25.06.07
No comments:
Post a Comment