Η σκέψη κάποτε στεκόταν ακίνητη.
Παραδινόταν στην ενατένιση εκείνων που διαδραματίστηκαν
και την αναμονή της επόμενης κύησης...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
welcome
xiozil@gmail.com
about me
- xiozil:
- απ' της μανας μου τη μητρα
- ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ... Περισσότερες από τριακόσιες χιλιάδες ώρες συνωστίζονται στα κύτταρα του εγκεφάλου μου. Τριάντα οκτώ ολόκληρα καλοκαίρια ρούφηξαν λαίμαργα την υγρασία των άλλοτε φρέσκων επιδερμικών αδελφών τους. Η κόπωση των τριάντα οκτώ φθινόπωρων και των τριάντα επτά ανοίξεων διηθείται στους μυϊκούς ιστούς που κουβαλάν την ελαφρότητά μου όλα αυτά τα χρόνια. ____________________07.01.07
4 comments:
κάποτε...
σήμερα ή αυτό πολυτέλεια θεωρείται ή εσύ αργόσχολος...
Γεια. Ωραίο blog. Θύμισε μου σε παρακαλώ από που είναι ο στίχος "στα χρώματα, στ' αρώματα, στις μουσικές χαρίσου"?
Ευχαριστώ.
Είναι απο το "Στην αρχή του τραγουδιού" σε μουσική Ξυδάκη, στίχους Κ.Γουδή και ερμηνεία από Ενδελέχεια.
Υπάρχει κι εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=ZKpOu_frfn8
Αχ στην αρχή του τραγουδιού, το αχ είναι γραμμένο... Και το έχω να φανταστείς. Από Αρβανιτάκη. Πολύ ωραίο.
Post a Comment