Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket __________ το ταξίδι συνεχίζεται "ΑΝΑΠΟΔΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ..."

Μετακομιζουμε. Οσον αφορα το παρον ιστολογιο:

Sunday, July 15, 2007

Προ αμνημονεύτων...


Πηγαίνω στην Πρώτη Δημοτικού και θεωρούμαι αρκετά μεγάλη πλέον για να έχω δικό μου δωμάτιο.
Είχα κλείσει κάπου ένα εξάμηνο στην “απομόνωση” -όπως έβλεπα το πρώτο δικό μου δωμάτιο- όταν η Σοφία, μια συμμαθήτριά μου, αποφάσισε να μου εκμυστηρευτεί το μεγάλο μυστικό που ήξερε από τη γιαγιά της: Το βράδυ, γύρω στα μεσάνυχτα, περνάει απ’ όλα τα σπίτια μια γριά κι όσα παιδιά δεν κοιμούνται τα παίρνει και δεν ξαναβλέπουν ποτέ τους γονείς τους. Και βέβαια δεν την πίστεψα. Αλλά για σιγουριά, αμέσως μόλις πήγα σπίτι ρώτησα τη μητέρα μου, η οποία και με επιβεβαίωσε λέγοντας μου ότι αυτά είναι βλακείες.
Και σιγά που θα το άφηνα έτσι. Αμέσως την επόμενη μέρα πήγα να ζητωκραυγάσω για του λόγου μου το αληθές. Η λογομαχία για το τίνος οι γονείς έχουν δίκιο κατέληξε, όπως ήταν φυσικό, στο να ζητήσουμε τη γνώμη της δασκάλας. Μπορεί να μην είναι πιστευτό σήμερα, αλλά η δασκάλα μας απάντησε πως οι γονείς της Σοφίας είχαν δίκιο.
Τα επόμενα βράδυα έβλεπα συνεχώς τον ίδιο εφιάλτη: Μια γριά, ψιλόλιγνη, μαυροντυμένη, καμπουριαστή που στηρίζεται σε μια μαγκούρα περπατώντας αργά (θύμιζε κάπως τη γιαγιά της Σοφίας), να με ψάχνει και να μην πιστεύει ότι κοιμάμαι. Κι ενώ κοιμόμουν με ξύπναγε για να με πάρει μακριά απ’ τους δικούς μου κι εγώ τότε έτρεχα πανικόβλητη να κρυφτώ στη ντουλάπα κρατώντας την αναπνοή μου για να μην καταλάβει που είμαι. Κι αυτό είναι το σημείο που πάντα πεταγόμουν μην μπορώντας ν’ αναπνεύσω…
Ευτυχώς που οι γονείς μου δεν είχαν τις γνώσεις της δασκάλας μας…

Το γεγονός το θυμήθηκα διαβάζοντας την ανάρτηση της abttha εδώ.
________________________

No comments: