Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket __________ το ταξίδι συνεχίζεται "ΑΝΑΠΟΔΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ..."

Μετακομιζουμε. Οσον αφορα το παρον ιστολογιο:

Tuesday, July 17, 2007

Υφαντόκοσμος

Αρχή δεν υπάρχει…
Τίποτα δεν είναι σταθερό…

Οι εκστάσεις του αργαλειού διαιρούσαν την ύλη της φούγκας σε νήματα, μετά τραβούσαν τα νήματα στον αέρα και τα έδεναν…
…τα νήματα άρχισαν να τινάζονται γύρω του σαν ουράνια τόξα…

Από απόψε, θα υπήρχε μόνο ένας κόσμος και σ’ αυτόν θα ζούσαν και θα ονειρεύονταν- και η Χώρα των Θαυμάτων δεν θα απείχε ποτέ περισσότερο από ένα βήμα , περισσότερο από μια σκέψη…
Γιατί αρχή δεν υπάρχει.
Κι αυτή η ιστορία, μη έχοντας αρχή, δεν θα ’χει ούτε τέλος.

Clive Barker
“Υφαντόκοσμος”

___________________________________________________

5 comments:

Xblog said...

Θα διάβαζα και το Μετάξι του Αλεσσάντρο Μπαρίκο.

Καλό ταξίδι ...

Xblog

aerostatik said...

Εχω μπροστά μου από τον Clive Barker "The infernal parade"

xiozil: said...

Xblog, δεν έχω διαβάσει καθόλου Μπαρίκο, αν δεν κάνω λάθος όμως πρέπει να έχει αρκετή βία. Πάντως θα το δω αυτό που προτείνεις.

aerostatic, δεν το ξέρω, δεν έχω διαβάσει κάτι άλλο του Barker, αλλά σε γενικές γραμμές νομίζω ότι επίσης έχει αρκετή βία. Σ' αυτό το είδος προτιμώ φαντασία, ταξίδια σε μυθικους κόσμους κλπ, δηλαδή κάτι σαν τον Υφαντόκοσμο, τον οποίο αφορμή για να τον διαβάσω ήταν το ομώνυμο και εμπνευσμένο απ' αυτόν τραγούδι της Κρίστη Στασινοπούλου.

Αν και τίποτα, κατά την άποψή μου, δεν συγκρίνεται με την Ιστορία χωρίς τέλος του Έντε.
Ίσως πάλι να έχω κολλήσει με ότι δεν τελειώνει...

Xblog said...

Αν διαβάσεις το Χωρίς Αίμα ναι έχει κάποια βία, το 1900 και το Μετάξι όχι. Για άλλα δεν ξέρω.

Παίζει και η Παπλωματού πάντως για κάτι πιο lite σε patchwork :p

xblog

xiozil: said...

Δεν είν’ κακή ιδέα. Δεν υποτιμάω καθόλου τα παιδιά και ότι απευθύνεται σ’ αυτά: βιβλία, ταινίες, θεατρικές παραστάσεις.
Πχ. τους 300, δεν πήγα να τους δω, στους πειρατές της Καραϊβικής πήγα τη δεύτερη μέρα που ανέβηκε. Φρόντισα επίσης να δω το Shrek, την Εποχή των παγετώνων, τον Νέμο, τον Ποντικομικρούλη, τη Μουλάν. Αυτά στο σινεμά και χωρίς παιδί να με συνοδεύει!!!

ΥΓ. Ξέφυγα λιγουλάκι, αλλά δεν πειράζει.